Herinneren jullie het woord “afgang!” nog?  Toen ik een jaar of 13 was, deed je alles wat nodig was om dat te vermijden.  De schande en de schaamte als je dan toch een faux pas beging, waren onoverkomelijk.  Je glas per ongeluk omver stoten, stom giechelen tegen die knappe jongen op de bus, een fout (of juist een té goed) antwoord geven in de klas… Met het schaamrood op je kaken dacht je dat je sociale leven voorgoed voorbij was en je leeftijdsgenoten waren onverbiddelijk: één afgang teveel en je hoorde er niet meer bij.  Onnodig te zeggen dat dat één van de dingen is die je leert relativeren als je (ahum) ouder wordt.  En blij toe, want de gênante momenten die ik deze maand heb mogen meemaken, zou de 13-jarige puber die ik was niet overleefd hebben…

Moment 1 – Als je merkt dat niemand iets zegt over het feit dat je haar stukken korter en stukken roder is dan voor je kappersbezoek.  Welgeteld één iemand (buiten de super de luxe man en de altijd aandachtige mama) heeft er iets van gezegd.  Ik ga er dan van uit dat de meeste mensen uitgaan van het principe “beter niets zeggen dan iets slecht zeggen”?

Moment 2 – Zien dat er toiletpapier aan de hak van je schoen hangt, nadat je de 2 oudsten aan de schoolpoort hebt afgezet.  Toegegeven, het was maar één miezerig velletje, maar toch…  Ik ben die ochtend best veel bekende mama’s tegengekomen.

Moment 3 – Met de 3 zonen naar een youtube filmpje kijken over Tomorrowland en een feestende Sinterklaas zien voorbijkomen. ” De Sint mag ook zijn ontspanning hebben in de zomer.” was gelukkig de redenering van de oudste die klakkeloos door de middelste werd overgenomen.  De actieve peuter dacht dat hij naar een trance-versie van Dag Sinterklaasje zat te kijken.  Daar ben ik mooi mee weggekomen!

Moment 4 – Op cursus gaan en daar informatie krijgen over de nieuwste sociaal-juridische ontwikkelingen.  De volgende dag op het werk bij hoog en bij laag zweren aan je baas en een werknemer dat het zo is en niet anders.  De info (achteraf, spijtig genoeg) dubbelchecken op verschillende andere websites en dan merken dat de instructeur een fout gemaakt heeft.  Niet anders kunnen dan je fout toegeven aan de baas en aan de misnoegde werknemer.

Moment 5 – Terwijl je een leverancier een rondleiding geeft op de werkvloer bedenken dat het toch wel awkward is dat die man een veeg choco aan zijn kin heeft hangen, om dan te merken dat je helemaal in het begin van die rondleiding, tijdens de demonstratie van een machine, met je rechterborst in het terracotta plastic poeder hebt gehangen waardoor die ene borst nu geaccentueerd wordt door een oranje cirkel stoffige plastic.  En dat je zo heel de werkplaats doorliep en dus wel 30 mensen onder ogen bent gekomen.  Om dan als een gek over je borst te beginnen wrijven, waarna je beseft dat dat misschien geen gepast werkgedrag is.

Moment 6 – Juist voor het publiceren van deze post, merken dat je het woord awkward verkeerd gespeld hebt.  Het opzoeken in Google Translate en zelfs nu nog twijfelen.

Nu ik erover nadenk, wordt het woord afgang eigenlijk nog wel gebruikt? Anders wel een beetje embarrassing…