Het leven zoals het is ten huize MamaIsBloos:

18u15: “Jongens, komen eten!” De tafel staat dan al gedekt, de bordjes en bekers zijn gevuld.

18u16: Uitbarsting 1 van de actieve peuter, “Nee, niet scampi eten!”, Er ligt kip met noedels op zijn bord.

18u17: De actieve peuter spuwt zijn kip uit omdat er een stukje paprika aan hangt.  We proberen het te negeren (negatieve aandacht is ook aandacht), dit faalt jammerlijk omdat de oudste zijn lach niet kan inhouden.  De jongste merkt dat hij publiek heeft en doet lustig verder.

18u18: De middelste: “Ik vind noedels eigenlijk niet zo lekker.” Zegt hij elke keer we noedels eten en elke keer besluit hij na 3 happen dat hij het toch wel lekker vindt.

18u19: “Jongens, niet morsen op jullie uniform hé.” Gevolgd door een wervelwind van truien en hemdjes die vliegensvlug uitgetrokken worden en de keuken doorvliegen.  De 2 oudsten eten verder in hun bloot bovenlijf.

18u20: De orde even hersteld, ik kan mijn 3de hap eten.

18u20: “Niet lekker!” De actieve peuter gooit zijn lepel naar mijn hoofd.  Ik zeg dat hij dat niet mag doen, hij reageert met “AKKE!”. Momenteel de favoriete uitroep als iets hem niet zint.  We weten nog altijd niet wat dat wilt zeggen.

18u21: De oudste drinkt zijn water in een gulp op en klaagt dat zijn buik vol met water zit.  De middelste zegt dat hij “sterft” van de dorst.

18u22: Er wordt gedreigd met borden op de grond gooien.  De actieve peuter wordt, met stoel en al, omgedraaid en even in de time-out gezet.  Ik eet mijn 5de hap.  De super de luxe man gaat ondertussen in discussie met de oudste over hoeveel happen de laatste nog moet eten.

18u23: De middelste moet plotseling hééél dringend naar het toilet.  E-L-K-E keer we aan tafel zitten, moet hij een sanitaire stop inlassen halverwege.

18u24: De actieve peuter (die al lang terug naast mij staat) wordt handtastelijk en knijpt in mijn arm, juist als ik hap nr. 7 naar mijn mond breng.  Resultaat: Noedels, groenten en kip belanden op mijn schoot.  De schuldige wordt even naar zijn kamer verwezen.

18u25: De middelste komt terug van zijn toiletbezoek, de oudste moet nu ineens super dringend.

18u26: Ik kom terug aan tafel.  Mijn eten ligt ondertussen lauw en verpieterd te zieltogen op mijn bord.  De actieve peuter verkoos om nog even te koppen op zijn kamer.  Geluiden uit die richting doen me ondertussen vrezen dat de inhoud van een kast door de kamer wordt gesmeten.  De super de luxe man verdwijnt om te gaan kijken.

18u27: De middelste eet inmiddels zijn 5de hap en beslist dan dat hij vol zit.  Hij heeft wel honderduit verteld over zijn belevenissen op school vandaag.  De oudste vraagt of hij het laatste van zijn bord mag opeten terwijl hij op de tablet speelt.  Het antwoord is nee.

18u28: De super de luxe man verschijnt terug met de actieve peuter.  Ze worden vergezeld door een hamertje-klop spelletje, er wordt vervaarlijk met een hamer gezwaaid.

18u29: Terwijl ik even afgeleid ben door de gevaarlijke hamer, verdwijnen de 2 oudsten.  Hun borden zijn quasi leeg, de beker met water van de middelste staat onaangeroerd.

18u30: De super de luxe man en ik spelen hamertje-klop met de actieve peuter.  Dit resulteert in een gebroken vinger en 2 gesneuvelde borden, maar niet heus.  Bijna, dat wel.

18u40: Alle kinderen zijn nu uit de keuken verdwenen.  Ik eet koude noedels uit de pan en geniet van de rust.  De super de luxe man schenkt mijn glas wijn bij.  Ik word weer even verliefd.

Conclusie: 2 van de 3 kinderen hebben een verse maaltijd, mét groenten binnen.  Mijn honger is over en de actieve peuter zit rustig met zijn Little People te spelen.  Geen volledige fail dus.  Het eten, voor zover ik het heb mogen proeven, was trouwens heel lekker.

18u59: de actieve peuter komt een koekje vragen.  “Ik heb honger, mama!”.  Yeah right…